ਜ਼ਿੰਦਾਂ ਸੇ ਏਕ ਖ਼ਤ - ਨਾਜ਼ਿਮ ਹਿਕ਼ਮਤ (ਅਨੁਵਾਦ - ਫੈਜ਼)

ਮੇਰੀ ਜਾਂ ਤੁਝਕੋ ਬਤਲਾਊਂ ਬਹੁਤ ਨਾਜ਼ੁਕ ਯੇਹ ਨੁਕਤਾ ਹੈ

ਬਦਲ ਜਾਤਾ ਹੈ ਇਨਸਾਂ ਜਬ ਮਕਾਂ ਉਸਕਾ ਬਦਲਤਾ ਹੈ

ਮੁਝੇ ਜ਼ਿੰਦਾਂ ਮੇਂ ਪਿਆਰ ਆਨੇ ਲਗਾ ਹੈ ਅਪਨੇ ਖ਼ਵਾਬੋਂ ਪਰ

ਜੋ ਸ਼ਬ ਕੋ ਨੀਂਦ ਅਪਨੇ ਮੇਹਰਬਾਂ ਹਾਥੋਂ ਸੇ

ਵਾ ਕਰਤੀ ਹੈ ਦਰ ਉਸਕਾ

ਤੋ ਆ ਗਿਰਤੀ ਹੈ ਹਰ ਦੀਵਾਰ ਉਸਕੀ ਮੇਰੇ ਕਦਮੋਂ ਪਰ

ਮੈਂ ਐਸੇ ਗ਼ਰਕ ਹੋ ਜਾਤਾ ਹੂੰ ਉਸ ਦਮ ਅਪਨੇ ਖ਼ਾਬੋਂ ਮੇਂ 

ਕਿ ਜੈਸੇ ਇਕ ਕਿਰਨ ਠਹਰੇ ਹੁਏ ਪਾਨੀ ਪੇ ਗਿਰਤੀ ਹੈ

ਮੈਂ ਇਨ ਲਮਹੋਂ ਮੇਂ ਕਿਤਨਾ ਸਰ ਖ਼ੁਸ਼-ਓ-ਦਿਲਸ਼ਾਦ ਫਿਰਤਾ ਹੂੰ

ਜਹਾਂ ਕੀ ਜਗਮਗਾਤੀ ਵੁਸਅਤੋਂ ਮੇਂ ਕਿਸ ਕ਼ਦਰ ਆਜ਼ਾਦ ਫਿਰਤਾ ਹੂੰ

ਜਹਾਂ ਦਰਦ-ਓ-ਅਲਮ ਕਾ ਨਾਮ ਹੈ ਕੋਈ ਨ ਜ਼ਿੰਦਾਂ ਹੈ

"ਤੋ ਫਿਰ ਬੇਦਾਰ ਹੋਨਾ ਕਿਸ ਕਦਰ ਤੁਮ ਪਰ ਗਰਾਂ ਹੋਗਾ"

ਨਹੀਂ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਮੇਰੀ ਜਾਂ ਮੇਰਾ ਯੇਹ ਕਿੱਸਾ ਹੈ

ਮੈਂ ਅਪਨੇ ਅਜ਼ਮ-ਓ-ਹਿੰਮਤ ਸੇ

ਵਹੀ ਕੁਛ ਬਖ਼ਸ਼ਤਾ ਹੂੰ ਨੀਂਦ ਕੋ ਜੋ ਉਸ ਕਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ

(ਸਰਖ਼ੁਸ਼-ਓ-ਦਿਲਸ਼ਾਦ=ਖ਼ੁਸ਼ਦਿਲ, ਵੁਸਅਤ=ਫੈਲਾਅ,

ਜ਼ਿੰਦਾਂ=ਜੇਲ, ਬੇਦਾਰ=ਜਾਗਣਾ, ਗਰਾਂ=ਭਾਰੀ, ਅਜ਼ਮ=ਸੰਕਲਪ)