ਕਹੀਂ ਤੋ ਕਾਰਵਾਨੇ-ਦਰਦ ਕੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਕਹੀਂ ਤੋ ਕਾਰਵਾਨੇ-ਦਰਦ ਕੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ
ਕਿਨਾਰੇ ਆ ਲਗੇ ਉਮਰੇ-ਰਵਾਂ ਯਾ ਦਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਅਮੌ ਕੈਸੀ ਕਿ ਮੌਜੇ-ਖ਼ੂੰ ਅਭੀ ਸਰ ਸੇ ਨਹੀਂ ਗੁਜ਼ਰੀ
ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਯੇ ਤੋ ਸ਼ਾਯਦ ਬਾਜੁਏ-ਕਾਤਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਕੋਈ ਦਮ ਬਾਦਬਾਨੇ-ਕਸ਼ਤੀਏ-ਸਹਬਾ ਕੋ ਤਹ ਰੱਖੋ
ਜ਼ਰਾ ਠਹਰੋ ਗ਼ੁਬਾਰੇ-ਖ਼ਾਤਿਰੇ-ਮਹਫ਼ਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਖੁਮੇ-ਸਾਕੀ ਮੇਂ ਜੁਜ਼ ਜ਼ਹਰੇ-ਹਲਾਹਲ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਬਾਕੀ
ਜੋ ਹੋ ਮਹਫ਼ਿਲ ਮੇਂ ਇਸ ਇਕਰਾਮ ਕੇ ਕਾਬਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਹਮਾਰੀ ਖ਼ਾਮਸ਼ੀ(ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ) ਬਸ ਦਿਲ ਮੇਂ(ਸੇ) ਲਬ ਤਕ ਏਕ ਵਕਫ਼ਾ ਹੈ
ਯ' ਤੂਫ਼ਾਂ ਹੈ ਜੋ ਪਲ-ਭਰ ਬਰ-ਲਬੇ-ਸਾਹਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਨਿਗਾਹੇ-ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ ਕਬ ਤਕ ਕਰੇਗਾ ਆਈਨਾਬੰਦੀ
ਕਹੀਂ ਤੋ ਦਸ਼ਤੇ-ਗ਼ਮ ਮੇਂ ਯਾਰ ਕਾ ਮਹਮਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

(ਅਮੌ=ਸ਼ਾਤੀ-ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਭਾਵ, ਬਾਦਬਾਨੇ-ਕਸ਼ਤੀਏ-ਸਹਬਾ=ਸ਼ਰਾਬ
ਦੀ ਕਸ਼ਤੀ ਦਾ ਬਾਦਵਾਨ, ਗ਼ੁਬਾਰੇ-ਖ਼ਾਤਿਰੇ-ਮਹਫ਼ਿਲ=ਮਹਫ਼ਿਲ ਦੇ ਦਿਲ
ਦਾ ਗੁਬਾਰ, ਜੁਜ਼=ਸਿਵਾਏ, ਇਕਰਾਮ=ਇੱਜਤ, ਖ਼ਾਮਸ਼ੀ=ਬੇਬਸੀ, ਨਿਗਾਹੇ-ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ=
ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਨਜ਼ਰ, ਦਸ਼ਤੇ-ਗ਼ਮ=ਗ਼ਮ ਦਾ ਉਜਾੜ, ਮਹਮਿਲ=ਉੱਠ ਤੇ ਔਰਤਾਂ
ਲਈ ਬਣਾਈ ਡੋਲੀ ਵਰਗੀ ਥਾਂ)

ਹਮ ਪਰ ਤੁਮਹਾਰੀ ਚਾਹ ਕਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਹਮ ਪਰ ਤੁਮਹਾਰੀ ਚਾਹ ਕਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ
ਦੁਸ਼ਨਾਮ ਤੋ ਨਹੀਂ ਹੈ ਯੇ ਇਕਰਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਜਿਸ ਪੇ ਤਾ'ਨ ਕੋਈ ਜੁਰਮ ਤੋ ਨਹੀਂ
ਸ਼ੌਕੇ-ਫ਼ੁਜ਼ੂਲੋ-ਉਲਫ਼ਤੇ-ਨਾਕਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਦਿਲ ਮੁਦੱਈ ਕੇ ਹਰਫ਼ੇ-ਮਲਾਮਤ ਸੇ ਸ਼ਾਦ ਹੈ
ਐ ਜਾਨੇ-ਜਾਂ ਯੇ ਹਰਫ਼ ਤਿਰਾ ਨਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਦਿਲ ਨਾ-ਉਮੀਦ ਤੋ ਨਹੀਂ, ਨਾਕਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ
ਲੰਬੀ ਹੈ ਗ਼ਮ ਕੀ ਸ਼ਾਮ ਮਗਰ ਸ਼ਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਦਸਤੇ-ਫ਼ਲਕ ਮੇਂ ਗਰਦਿਸ਼ੇ-ਤਕਦੀਰ ਤੋ ਨਹੀਂ
ਦਸਤੇ-ਫ਼ਲਕ ਮੇਂ ਗਰਦਿਸ਼ੇ-ਅੱਯਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਆਖ਼ਿਰ ਤੋ ਏਕ ਰੋਜ਼ ਕਰੇਗੀ ਨਜ਼ਰ ਵਫ਼ਾ
ਵੋ ਯਾਰੇ-ਖ਼ੁਸ਼ਖ਼ਸਾਲ ਸਰੇ-ਬਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਭੀਗੀ ਹੈ ਰਾਤ 'ਫ਼ੈਜ਼' ਗ਼ਜ਼ਲ ਇਬਤਿਦਾ ਕਰੋ
ਵਕਤੇ-ਸਰੋਦ, ਦਰਦ ਕਾ ਹੰਗਾਮ ਹੀ ਤੋ ਹੈ

ਮਿੰਟਗੁਮਰੀ ਜੇਲ ੯ ਮਾਰਚ ੧੯੫੪

(ਦੁਸ਼ਨਾਮ=ਗਾਲ਼, ਇਕਰਾਮ=ਕਿਰਪਾ, ਹਰਫ਼ੇ-ਮਲਾਮਤ=ਨਿੰਦਾ ਦਾ ਸ਼ਬਦ,
ਫ਼ਲਕ=ਆਕਾਸ਼, ਯਾਰੇ-ਖ਼ੁਸ਼ਖ਼ਸਾਲ=ਗੁਣਵਾਨ ਦੋਸਤ, ਵਕਤੇ-ਸਰੋਦ=ਗਾਉਣ ਦਾ ਸਮਾਂ)