ਕਹੀਂ ਤੋ ਕਾਰਵਾਨੇ-ਦਰਦ ਕੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਕਹੀਂ ਤੋ ਕਾਰਵਾਨੇ-ਦਰਦ ਕੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ
ਕਿਨਾਰੇ ਆ ਲਗੇ ਉਮਰੇ-ਰਵਾਂ ਯਾ ਦਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਅਮੌ ਕੈਸੀ ਕਿ ਮੌਜੇ-ਖ਼ੂੰ ਅਭੀ ਸਰ ਸੇ ਨਹੀਂ ਗੁਜ਼ਰੀ
ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਯੇ ਤੋ ਸ਼ਾਯਦ ਬਾਜੁਏ-ਕਾਤਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਕੋਈ ਦਮ ਬਾਦਬਾਨੇ-ਕਸ਼ਤੀਏ-ਸਹਬਾ ਕੋ ਤਹ ਰੱਖੋ
ਜ਼ਰਾ ਠਹਰੋ ਗ਼ੁਬਾਰੇ-ਖ਼ਾਤਿਰੇ-ਮਹਫ਼ਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਖੁਮੇ-ਸਾਕੀ ਮੇਂ ਜੁਜ਼ ਜ਼ਹਰੇ-ਹਲਾਹਲ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਬਾਕੀ
ਜੋ ਹੋ ਮਹਫ਼ਿਲ ਮੇਂ ਇਸ ਇਕਰਾਮ ਕੇ ਕਾਬਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਹਮਾਰੀ ਖ਼ਾਮਸ਼ੀ(ਖ਼ਾਮੋਸ਼ੀ) ਬਸ ਦਿਲ ਮੇਂ(ਸੇ) ਲਬ ਤਕ ਏਕ ਵਕਫ਼ਾ ਹੈ
ਯ' ਤੂਫ਼ਾਂ ਹੈ ਜੋ ਪਲ-ਭਰ ਬਰ-ਲਬੇ-ਸਾਹਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

ਨਿਗਾਹੇ-ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ ਕਬ ਤਕ ਕਰੇਗਾ ਆਈਨਾਬੰਦੀ
ਕਹੀਂ ਤੋ ਦਸ਼ਤੇ-ਗ਼ਮ ਮੇਂ ਯਾਰ ਕਾ ਮਹਮਿਲ ਠਹਰ ਜਾਯੇ

(ਅਮੌ=ਸ਼ਾਤੀ-ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਭਾਵ, ਬਾਦਬਾਨੇ-ਕਸ਼ਤੀਏ-ਸਹਬਾ=ਸ਼ਰਾਬ
ਦੀ ਕਸ਼ਤੀ ਦਾ ਬਾਦਵਾਨ, ਗ਼ੁਬਾਰੇ-ਖ਼ਾਤਿਰੇ-ਮਹਫ਼ਿਲ=ਮਹਫ਼ਿਲ ਦੇ ਦਿਲ
ਦਾ ਗੁਬਾਰ, ਜੁਜ਼=ਸਿਵਾਏ, ਇਕਰਾਮ=ਇੱਜਤ, ਖ਼ਾਮਸ਼ੀ=ਬੇਬਸੀ, ਨਿਗਾਹੇ-ਮੁੰਤਜ਼ਿਰ=
ਉਡੀਕ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਨਜ਼ਰ, ਦਸ਼ਤੇ-ਗ਼ਮ=ਗ਼ਮ ਦਾ ਉਜਾੜ, ਮਹਮਿਲ=ਉੱਠ ਤੇ ਔਰਤਾਂ
ਲਈ ਬਣਾਈ ਡੋਲੀ ਵਰਗੀ ਥਾਂ)