Saturday, December 10, 2011

ਨਜ਼ਰ-ਏ-ਹਸਰਤ ਮੋਹਾਨੀ


ਮਰ ਜਾਯੇਂਗੇ ਜ਼ਾਲਿਮ ਕਿ ਹਿਮਾਯਤ ਨ ਕਰੇਂਗੇ
ਅਹਰਾਰ ਕਭੀ ਤਰਕੇ-ਰਵਾਯਤ ਨ ਕਰੇਂਗੇ

ਕਯਾ ਕੁਛ ਨ ਮਿਲਾ ਹੈ ਜੋ ਕਭੀ ਤੁਝਸੇ ਮਿਲੇ ਥੇ
ਅਬ ਤੇਰੇ ਨ ਮਿਲਨੇ ਕੀ ਸ਼ਿਕਾਯਤ ਨ ਕਰੇਂਗੇ

ਸ਼ਬ ਬੀਤ ਗਈ ਹੈ ਤੋ ਗੁਜ਼ਰ ਜਾਯੇਗਾ ਦਿਨ ਭੀ,
ਹਰ ਲਹਜ਼ਾ ਜੋ ਗੁਜ਼ਰੀ ਵੋ ਹਿਕਾਯਤ ਨ ਕਰੇਂਗੇ

ਯੇ ਫ਼ਿਕਰ ਦਿਲੇ-ਜ਼ਾਰ ਕਾ ਏਵਜ਼ਾਨਾ ਬਹੁਤ ਹੈ
ਸ਼ਾਹੀ ਨਹੀਂ ਮਾਂਗੇਂਗੇ ਵਿਲਾਯਤ ਨ ਕਰੇਂਗੇ

ਹਮ ਸ਼ੈਖ਼ ਨ ਲੀਡਰ ਨ ਮੁਸਾਹਿਬ ਨ ਸਹਾਫ਼ੀ
ਜੋ ਖ਼ੁਦ ਨਹੀਂ ਕਰਤੇ ਵੋ ਹਿਦਾਯਤ ਨ ਕਰੇਂਗੇ

(ਅਹਰਾਰ=ਆਜਾਦ ਲੋਕ, ਹਿਕਾਯਤ=ਬਿਆਨ,
ਏਵਜ਼ਾਨਾ=ਬਦਲ, ਸਹਾਫ਼ੀ=ਪੱਤਰਕਾਰ)

Friday, December 9, 2011

ਜਿਸ ਧਜ ਸੇ ਕੋਈ ਮਕਤਲ ਮੇਂ ਗਿਆ


ਜਿਸ ਧਜ ਸੇ ਕੋਈ ਮਕਤਲ ਮੇਂ ਗਿਆ,

ਵੋਹ ਸ਼ਾਨ ਸਲਾਮਤ ਰਹਿਤੀ ਹੈ
ਯੇ ਜਾਨ ਤੋ ਆਨੀ ਜਾਨੀ ਹੈ,

ਇਸ ਜਾਨ ਕੀ ਤੋ ਕੋਈ ਬਾਤ ਨਹੀਂ

ਮੈਦਾਨ-ਏ-ਵਫ਼ਾ ਦਰਬਾਰ ਨਹੀਂ,

ਯਾਂ ਨਾਮੋ ਨਸਬ ਕੀ ਪੂਛ ਕਹਾਂ

ਆਸ਼ਿਕ ਤੋ ਕਿਸੀ ਕਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ,

ਕੁਛ ਇਸ਼ਕ ਕਿਸੀ ਕੀ ਜ਼ਾਤ ਨਹੀਂ

ਗਰ ਬਾਜ਼ੀ ਇਸ਼ਕ ਕੀ ਬਾਜ਼ੀ ਹੈ

ਜੋ ਚਾਹੋ ਲਗਾ ਦੋ ਡਰ ਕੈਸਾ

ਗਰ ਜੀਤ ਗਏ ਤੋ ਕਿਆ ਕਹਿਨੇ,

ਹਾਰੇ ਭੀ ਤੋ ਬਾਜ਼ੀ ਮਾਤ ਨਹੀਂ

ਯਾਦ


ਦਸ਼ਤੇ-ਤਨਹਾਈ ਮੇਂ, ਐ ਜਾਨੇ-ਜਹਾਂ, ਲਰਜ਼ਾਂ ਹੈਂ
ਤੇਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੇ ਸਾਯੇ, ਤਿਰੇ ਹੋਠੋਂ ਕੇ ਸਰਾਬ
ਦਸ਼ਤੇ-ਤਨਹਾਈ ਮੇਂ, ਦੂਰੀ ਕੇ ਖ਼ਸੋ-ਖ਼ਾਕ ਤਲੇ
ਖਿਲ ਰਹੇ ਹੈਂ ਤਿਰੇ ਪਹਲੂ ਕੇ ਸਮਨ ਔਰ ਗੁਲਾਬ

ਉਠ ਰਹੀ ਹੈ ਕਹੀਂ ਕੁਰਬਤ ਸੇ ਤਿਰੀ ਸਾਂਸ ਕੀ ਆਂਚ
ਅਪਨੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਮੇਂ ਸੁਲਗਤੀ ਹੁਈ ਮੱਧਮ-ਮੱਧਮ
ਦੂਰ-ਉਫ਼ਕ ਪਾਰ, ਚਮਕਤੀ ਹੁਈ, ਕਤਰਾ-ਕਤਰਾ
ਗਿਰ ਰਹੀ ਹੈ ਤਿਰੀ ਦਿਲਦਾਰ ਨਜ਼ਰ ਕੀ ਸ਼ਬਨਮ

ਇਸ ਕਦਰ ਪਯਾਰ ਸੇ, ਐ ਜਾਨੇ-ਜਹਾਂ, ਰੱਖਾ ਹੈ
ਦਿਲ ਕੇ ਰੁਖ਼ਸਾਰ ਪੇ ਇਸ ਵਕਤ ਤਿਰੀ ਯਾਦ ਨੇ ਹਾਥ
ਯੂੰ ਗੁਮਾਂ ਹੋਤਾ ਹੈ, ਗਰਚੇ ਹੈ ਅਭੀ ਸੁਬਹੇ-ਫ਼ਿਰਾਕ,
ਢਲ ਗਯਾ ਹਿਜਰ ਕਾ ਦਿਨ, ਆ ਭੀ ਗਈ ਵਸਲ ਕੀ ਰਾਤ

(ਦਸ਼ਤੇ-ਤਨਹਾਈ=ਇਕੱਲ ਦਾ ਜੰਗਲ, ਲਰਜ਼ਾਂ=ਕੰਬਦੀ, ਸਰਾਬ=
ਮ੍ਰਿਗਤ੍ਰਿਸ਼ਣਾ, ਖ਼ਸੋ-ਖ਼ਾਕ=ਘਾਹ ਤੇ ਧੂੜ, ਸਮਨ=ਚਮੇਲੀ,ਕੁਰਬਤ=
ਨੇੜਤਾ)

ਲੰਮੀ ਰਾਤ ਸੀ ਦਰਦ ਫ਼ਿਰਾਕਵਾਲੀ

ਲੰਮੀ ਰਾਤ ਸੀ ਦਰਦ ਫ਼ਿਰਾਕਵਾਲੀ
ਤੇਰੇ ਕੌਲ ਤੇ ਅਸਾਂ ਵਸਾਹ ਕਰਕੇ
ਕੌੜਾ ਘੁੱਟ ਕੀਤੀ ਮਿੱਠੜੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ
ਮਿੱਠੜੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ ਜਾਨੀ ਯਾਰ ਮੇਰੇ
ਤੇਰੇ ਕੌਲ ਤੇ ਅਸਾਂ ਵਸਾਹ ਕਰਕੇ
ਝਾਂਜਰਾਂ ਵਾਂਗ, ਜ਼ੰਜੀਰਾਂ ਝਣਕਾਈਆਂ ਨੇ
ਕਦੀ ਪੈਰੀਂ ਬੇੜੀ(ਆਂ) ਚਾਈਆਂ ਨੇ
ਕਦੀ ਕੰਨੀਂ ਮੁੰਦਰਾਂ ਪਾਈਆਂ ਨੇ
ਤੇਰੀ ਤਾਂਘ ਵਿਚ ਪੱਟ ਦਾ ਮਾਸ ਦੇ ਕੇ
ਅਸਾਂ ਕਾਗ ਸੱਦੇ, ਅਸਾਂ ਸੀਂਹ ਘੱਲੇ

ਰਾਤ ਮੁਕਦੀ ਏ, ਯਾਰ, ਆਂਵਦਾ ਏ
ਅਸੀਂ ਤੱਕਦੇ ਰਹੇ ਹਜ਼ਾਰ ਵੱਲੇ
ਕੋਈ ਆਇਆ ਨਾ ਬਿਨਾ ਖ਼ੁਨਾਮੀਆਂ ਦੇ
ਕੋਈ ਪੁੱਜਾ ਨਾ ਸਿਵਾ ਉਲਾਹਮਿਆਂ ਦੇ

ਅੱਜ ਲਾਹ ਉਲਾਹਮੇ ਮਿੱਠੜੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ
ਅੱਜ ਆ ਵਿਹੜੇ ਵਿਛੜੇ ਯਾਰ ਮੇਰੇ
ਫ਼ਜਰ ਹੋਵੇ ਤੇ ਆਖੀਏ ਬਿਸਮਿੱਲਾਹ
ਅਜ ਦੌਲਤਾਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈਆਂ ਨੇ
ਜਿਹਦੇ ਕੌਲ ਤੇ ਅਸਾਂ ਵਸਾਹ ਕੀਤਾ
ਉਹਨੇ ਓੜਕ ਤੋੜ ਨਿਭਾਈਆਂ ਨੇ

Sunday, December 4, 2011

ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ



ਜੁਨੂੰ ਕੀ ਯਾਦ ਮਨਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ
ਸਲੀਬ-ਓ-ਦਾਰ ਸਜਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

ਤਰਬ ਕੀ ਬਜ਼ਮ ਹੈ ਬਦਲੋ ਦਿਲੋਂ ਕੇ ਪੈਰਾਹਨ
ਜਿਗਰ ਕੇ ਚਾਕ ਸਿਲਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

ਤੁਨੁਕ-ਮਿਜ਼ਾਜ ਹੈ ਸਾਕੀ ਨ ਰੰਗ-ਏ-ਮਯ ਦੇਖੋ
ਭਰੇ ਜੋ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਚੜ੍ਹਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

ਤਮੀਜ਼-ਏ-ਰਹਬਰ-ਓ-ਰਹਜ਼ਨ ਕਰੋ ਨ ਆਜ ਕੇ ਦਿਨ
ਹਰ ਇਕ ਸੇ ਹਾਥ ਮਿਲਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

ਹੈ ਇੰਤਜ਼ਾਰ-ਏ-ਮਲਾਮਤ ਮੇਂ ਨਾਸਹੋਂ ਕਾ ਹੁਜੂਮ
ਨਜ਼ਰ ਸ਼ੰਭਾਲ ਕੇ ਜਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

ਬਹੁਤ ਅਜ਼ੀਜ਼ ਹੋ ਲੇਕਿਨ ਸ਼ਿਕਸਤਾ ਦਿਲ ਯਾਰੋ
ਤੁਮ ਆਜ ਯਾਦ ਨ ਆਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

ਵਹ ਸ਼ੋਰਿਸ਼-ਏ-ਗ਼ਮ-ਏ-ਦਿਲ ਜਿਸਕੀ ਲਯ ਨਹੀਂ ਕੋਈ
ਗ਼ਜ਼ਲ ਕੀ ਧੁਨ ਮੇਂ ਸੁਨਾਓ ਕਿ ਜਸ਼ਨ ਕਾ ਦਿਨ ਹੈ

(ਤਰਬ=ਖੇੜਾ, ਪੈਰਾਹਨ=ਕੱਪੜੇ, ਤਮੀਜ਼-ਏ-ਰਹਬਰ-ਓ-ਰਹਜ਼ਨ=
ਰਾਹ ਦੱਸਣ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਲੁਟੇਰੇ ਦਾ ਫ਼ਰਕ, ਨਾਸਹੋਂ=ਉਪਦੇਸ਼ਕ)

ਆਜ ਬਾਜ਼ਾਰ ਮੇਂ ਪਾ-ਬ-ਜੌਲਾਂ ਚਲੋ

ਚਸ਼ਮੇ-ਨਮ, ਜਾਨੇ-ਸ਼ੋਰੀਦਾ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ
ਤੁਹਮਤੇ-ਇਸ਼ਕੇ-ਪੋਸ਼ੀਦਾ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ
ਆਜ ਬਾਜ਼ਾਰ ਮੇਂ ਪਾ-ਬ-ਜੌਲਾਂ ਚਲੋ

ਦਸਤ-ਅਫ਼ਸ਼ਾਂ ਚਲੋ, ਮਸਤੋ-ਰਖ਼ਸਾਂ ਚਲੋ
ਖ਼ਾਕ-ਬਰ-ਸਰ ਚਲੋ, ਖ਼ੂੰ-ਬ-ਦਾਮਾਂ ਚਲੋ
ਰਾਹ ਤਕਤਾ ਹੈ ਸਬ ਸ਼ਹਰੇ-ਜਾਨਾਂ ਚਲੋ

ਹਾਕਿਮੇ-ਸ਼ਹਰ ਭੀ, ਮਜਮਏ-ਆਮ ਭੀ
ਤੀਰੇ ਇਲਜ਼ਾਮ ਭੀ, ਸੰਗੇ-ਦੁਸ਼ਨਾਮ ਭੀ
ਸੁਬਹੇ-ਨਾਸ਼ਾਦ ਭੀ, ਰੋਜ਼ੇ-ਨਾਕਾਮ ਭੀ

ਇਨਕਾ ਦਮਸਾਜ਼ ਅਪਨੇ ਸਿਵਾ ਕੌਨ ਹੈ
ਸ਼ਹਰੇ-ਜਾਨਾਂ ਮੇਂ ਅਬ ਬਾ-ਸਫ਼ਾ ਕੌਨ ਹੈ
ਦਸਤੇ-ਕਾਤਿਲ ਕੇ ਸ਼ਾਯਾਂ ਰਹਾ ਕੌਨ ਹੈ

ਰਖ਼ਤੇ-ਦਿਲ ਬਾਂਧ ਲੋ ਦਿਲਫ਼ਿਗਾਰੋ ਚਲੋ
ਫਿਰ ਹਮੀਂ ਕਤਲ ਹੋ ਆਯੇਂ ਯਾਰੋ ਚਲੋ

(ਪਾ-ਬ-ਜੌਲਾਂ=ਪੈਰੀਂ ਬੇੜੀਆਂ ਪਾ ਕੇ, ਜਾਨੇ-ਸ਼ੋਰੀਦਾ=ਚੰਚਲ ਜਾਨ, ਪੋਸ਼ੀਦਾ=ਗੁਪਤ,
ਦਸਤ-ਅਫ਼ਸ਼ਾਂ=ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਹੱਥ, ਮਸਤੋ-ਰਖ਼ਸਾਂ=ਮਸਤ ਨਚਦੇ ਹੋਏ, ਸੰਗੇ-ਦੁਸ਼ਨਾਮ=ਗਾਲ਼ਾਂ ਦੇ ਪੱਥਰ,
ਦਮਸਾਜ਼=ਹਮਦਰਦ, ਬਾ-ਸਫ਼ਾ=ਪਵਿਤਰ, ਸ਼ਾਯਾਂ=ਯੋਗ, ਰਖ਼ਤ=ਪੂੰਜੀ)

ਸਰੋਤ - 
http://www.punjabi-kavita.com/ 

Friday, December 2, 2011

ਮਤਾ-ਏ-ਲੌਹ-ਓ-ਕ਼ਲਮ

ਮਤਾ-ਏ-ਲੌਹ-ਓ-ਕ਼ਲਮ ਛਿਨ ਗਈ ਤੋ ਕਿਆ ਗਮ ਹੈ
ਕਿ   ਖੂਨ-ਏ-ਦਿਲ  ਮੇਂ  ਡੁਬੋਲੀ  ਹੈਂ  ਉਂਗਲੀਆਂ  ਮੈਂਨੇ


ਜ਼ੁਬਾਂ  ਪੇ  ਮੋਹਰ ਲਗੀ ਹੈ ਤੋ ਕਯਾ  ਕਿ ਰਖ ਦੀ ਹੈ

ਹਰ  ਇਕ   ਹਲਕਾ-ਏ-ਜ਼ੰਜੀਰ   ਪਰ   ਜ਼ੁਬਾਂ   ਮੈਂਨੇ